quapeesch

"Bo życie ma tyle kolorów ile jesteś mu w stanie nadać..."

   Czasami siedzę i wpatruję się w przestrzeń. Ogarniam wzrokiem cały wszech świat. Przemykają obrazy uchwycone przez pamięć, słyszę głosy, rozróżniam zapachy. Przeglądam album przeszłego szczęścia. Zdarza się powrót do czasów naiwnych. Niczego nie żałuję. Przeżywam to na nowo, niczego nie zmieniam. Widzę duchy przeszłości. Przychodzą i odchodzą, mają różne oblicza, ale nigdy nie znikają na zawsze trwają. To kim jestem zostanie we mnie i w ludziach. Obojętnie ilu ról się nauczę. Dusza nie podlega fizycznemu rozkładowi. Nie da się jej porzucić i zapomnieć. Śmierć nie jest końcem, to tylko zmiana adresu...

   Myśli dzialją osobno. Nie wspólgrają z cialem. są indywidualną i niepowtarzalną częścią każdego z Nas. Nierealne, piękne pozbawione barw i dzwięków kumulujące w sobie każdy instrument i wszystkie odcienie tęczy. Myśli są wszystkim, uczyciami, dążeniami i pragnieniami. Pozbawione ladu i sensu zrozumiale i oczywiste tylko dla autora. Niepojęte. Zamotane w sieci instunktu, nieprzymocowane, bo nie ma do czego. Brak ścian, brak podzialów. Nie isnieje w nich czas ani przestrzeń. Brak barier. Tu wszystko miesza się ze sobą. Indywidualizm nadaje im smaku i zapachu, nieziemsko intensywnego.....czujesz?

   Cierpliwość nie żyje sobie w domu Zdumienia, bo Zdumienie to okropny gość. Zużywa Cię do cna, nie przejmując się tym, co kruche i nie do zastąpienia. Jeśli Cię uszkodzi, wzrusza ramionami i idzie dalej, jakby nigdy nic. Nieproszenie, często sprowadza swoich podejrzanych przyjaciól: wątpliwość, zazdrość, chciwość. Razem zaprowadzają wlasne porządki; przemeblowują wszystkie Twoje pokoje dla wlasnej wygody. Mówią dziwnymi językami, nie siląc się na tlumaczenie. Pitraszą w Twoim sercu nieznane potrawy o dziwnych smakach i aromatach. Co czujesz gdy wreszcie odchodzą-radość czy smutek? Cierpliwość zawsze zostanie z miotlą w ręku.